Przyjęcie urządzane z okazji Halloween wymagają podjęcie kluczowej decyzji. Czy powinniśmy postawić na klasyczną kreację z sukienką w roli głównej, czy może raczej dać się ponieść fantazji i zdecydować na mrożący krew w żyłach kostium? Jak się okazuje, oba podejścia mają liczne grono zarówno przeciwniczek, jak i zwolenniczek. Oryginalnym pomysłem będzie połączenie obu opcji.
Czytaj więcej: Kostium czy sukienka - jak wybrać przebranie na Halloween
Kobieta zadbana jest delicją nie tylko dla męskich oczu. Dbałość o siebie, wyrażona poprzez odpowiedni strój to jeszcze nie wszystko, gdyż piękna suknia powinna być tylko kropką nad „i”. Zatem zanim odziejemy się w szałową kreację najpierw zadbajmy o twarz, dłonie, stopy i resztę ciała.
Gabinet kosmetyczny Joline oferuje swoim klientkom kompleksową opiekę kosmetyczną. Począwszy od zabiegów pielęgnacyjnych polegających na oczyszczaniu i nawilżaniu a na zabiegach silnie odmładzających, ujędrniających i wyszczuplających kończąc. Wszystkie zabiegi wykonywane są z wykorzystaniem kosmetyków najlepszych marek. Są to preparaty sprawdzone i zapewniające doskonałe efekty końcowe.
Czytaj więcej: Zapraszamy na stronę gabinetu kosmetycznego Joline
Honore de Balzac zwykł mawiać, że są tylko trzy ideały piękna: piękna kobieta w tańcu, koń pełnej krwi w galopie i fregata pod pełnymi żaglami. My dodamy do tego czwarty ideał: piękna kobieta na galopującym koniu.
Przez długie lata koń i kobieta byli sobie bardzo dalecy. Damy podróżowały siedząc na wozach, w powozach i wszystkich innych dostępnych środkach transportu. Właściwie do czasów późnego średniowiecza kobieta na koniu siała zgorszenie i wzbudzała niechęć. Koń był dla rycerza, żołnierza, wojownika, myśliwego, króla. Koń był dla mężczyzny.
Z czasem zaczęło jednak przybywać kobiet zażywających przyjemności przemieszczania się nie w zakrytym powozie a bliżej zwierzęcia. Jako, że nie przystało damie dosiadać konia po męsku, okrakiem zatem do XIV wieku, kobiety jeździły konno w specjalnych fotelikach uczepionych do konia. Siedziały co prawda bardzo wygodnie, mogły w czasie jazdy nakarmić dziecko piersią czy popić lub pojeść.
Która z nas nie marzyła o nigdy o posiadaniu kreacji projektu znanego kreatora mody. Wzdychamy do sukni Versace, Diora czy Chanel. Wzdychamy do pięknych kreacji Givenchy i Lagerfelda pokazywanych w TV podczas relacji z wielkich gali.
A do głowy zaczynają dobijać się kompleksy wywoływane brakiem doskonałej figury, pełnego portfela czy brakiem popularności. Pojawiają się myśli typu „no ale ja nie jestem gwiazdą, nie jestem tak piękna, nie jestem tak zgrabna...” i cała masa innych.
My takiemu postrzeganiu siebie w niekorzystnym świetle mówimy stanowcze nie!
Historia karnawałowych zabaw sięga starożytności i jest ściśle powiązana z agrarnym kultem płodności. Tysiące lat temu nowy rok przychodził nie zimą tak jak dziś a wiosną. Starożytni Grecy a po nich Rzymianie, chcąc zapewnić sobie dobre plony wraz z nadejściem nowego roku urządzali huczne zabawy na cześć Izydy a później Dionizosa. Zabawą witano wiosnę i Nowy Rok.
Wraz z nastaniem ery chrześcijańskiej idea karnawału ładnie wtopiła się w jej symbolikę. Dziś karnawał to czas zabaw następujący po okresie Adwentu i poprzedzający post przed świętami Wielkiej Nocy. Stąd też jego nazwa wywodząca się z łaciny, carne vale czyli pożegnanie mięsa.
Dawniej, oficjalną datą rozpoczęcia karnawału, w Polsce zwanego Zapustami, była data 6 stycznia. Obecnie nie jest to już ściśle przestrzegane i właściwie karnawał rozpoczyna się wraz z Sylwestrem a w niektórych krajach nawet przed Bożym Narodzeniem. Niemniej na całym świecie zawsze kończy się on w Środę Popielcową.
Moda przemija, styl zostaje - Coco Chanel
Mała Czarna liczy sobie już prawie 90 lat. Wylansowana w 1926 roku przez Coco Chanel, prosta czarna sukienka podbiła serca kobiet na całym świecie zajmując poczesne miejsce w ich szafach. Chyba nie ma dziś kobiety, która nie byłaby posiadaczką choć jednej krótkiej, sukienki w kolorze czarnym. Istotą małej czarnej jest prostota. Prosta czerń, prosty fason, prosta sukienka. A prawdziwa elegancja zawiera się w bezpretensjonalnej skromności.
Ponadczasowa klasyka, zamknięta w małej czarnej uczyniła z niej fenomen na miarę wszech czasów. Nikt wcześniej ani później nie stworzył „dzieła” dorównującego sukience wymyślonej przez Coco.
Pierwotnym, zamysłem projektantki była wygodna sukienka do pracy, pasująca do każdej figury w praktycznej czarnej barwie, która miała chronić przed widocznymi zabrudzeniami. Bardzo szybko mała czarna zaczęła żyć własnym życiem obejmując we władanie nie tylko biura i kancelarie lecz także salony.
Krój to podstawa przy szyciu ubioru dla puszystej kobiety. Nawet jeśli deseń tkaniny uznawany jest za niewłaściwy dla tęższej sylwetki, odpowiednio skrojony strój będzie odejmował kilogramy. Znajomość zasad jak się ubierać aby zamaskować zbędne kilogramy może z każdej kobiety w rozmiarze XXL uczynić piękną i atrakcyjną osobę.
Ustaw się do pionu.
Pion wyszczupla. Pionowe paseczki (wąskie) na tkaninie, rozcięcia, kontrafałdy czy szczypanki odejmują kilogramów. Pionowa linia zapięcia sweterka, kurteczki czy żakietu także. Jeszcze lepszy efekt będzie jeśli te elementy garderoby pozostaną rozpięte.
Najpiękniejsza asymetria.
Choć Pitagoras twierdził, że prawdziwe piękno zawiera się w doskonałej symetrii Twoje piękno podkreśli coś wręcz odwrotnego. Asymetryczny dół bluzki, spódnicy czy asymetryczne zapięcie żakietu. Uwaga! Pamiętaj, że ta asymetria musi skłaniać się ku bokom, czyli np. spódnica krótsza z przodu - źle. Dobrze jest wówczas gdy nierówne będą boki.
Wybierając sukienkę na studniówkę czy suknię na bal karnawałowy nie zastanawiacie się nad historią sukni. I słusznie. Poznać historię warto przy okazji, i właśnie postanowiliśmy opowiedzieć Wam ciekawą historię...
Trudno ustalić datę narodzin sukni jako stroju kobiecego. Czy tuniki jakie noszono w starożytnej Grecji a później w Rzymie można już nazwać suknią damską? Nie wiadomo, gdyż tuniki nosili zarówno mężczyźni jak i kobiety. Te kobiece oczywiście różniły się elementami zdobniczymi oraz upięciem ale forma strojów była podobna.
Niewątpliwie jakąś formę sukni opracowały już Egipcjanki. Choć na co dzień egipskim strojem kobiecym był płat tkaniny owinięty i upięty fantazyjnie na figurze to wtedy właśnie powoli pojawiać się zaczęła nowa linia stroju jakim była opięta, długa wąska suknia z przypiętymi ramiączkami.
W średniowieczu, w ramach ukarania grzesznego ciała, siedliska zła wszelkiego, kobiety zmuszone zostały do zakrycia wszystkiego co tylko zakryć się dało. Kobiety nosiły podwójne suknie. Spod głębokiego dekoltu i bardzo szerokich, długich rękawów z pęknięciem w sukniach wierzchnich wyglądały kontrastowe suknie spodnie. Kobieca sylwetka musiała być szczupła i smukła, płaska i skryta pod strojem. Suknie w wiekach średnich były bardzo, bardzo skromne.